اثربخشی آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان شناسی مثبت نگر بر راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و نشخوار خشم در دانشجویان دختر

هدف ازاین پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان­شناسی مثبت­نگر برراهبردهای شناختی تنظیم هیجان و نشخوار خشم در دانشجویان دختر ساکن در خوابگاهدانشگاه شهید چمران اهواز بود. نمونه­ی اولیه، 400 دانشجوی دختر (میانگین سنی57/21) بود که با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی چند مرحله­ای، انتخاب شدند ومقیاس نشخوار خشم ساخودولسکی، گلوب و کرومول و پرسشنامه راهبردهای شناختی تنظیمهیجان گارنفسکی، کرایج و اسپینهوون راتکمیل نمودند. از بین 66 نفر دانشجو که دارای نشخوار خشم بالا بودند، 30 نفر بهصورت تصادفی انتخاب و در گروه آزمایشی و گروه کنترل گماشته شدند. گروه آزمایشی بهمدت 8 جلسه تحت گروه درمانی آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان­شناسی مثبت­نگر قرارگرفت در حالی که گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری داده­ها نشان داد که آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان­شناسی مثبت­نگر بهصورت معنی­داری، باعث کاهش نشخوار خشم شد (98/18f=، 001/0p<)، امابر راهبردهای شناختی مثبت و منفی تنظیم هیجان تأثیری نداشت (37/1f=،257/0(p< (85/1f=، 191/0p<). اینیافته­ها نشان می­دهد که آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان شناسی مثبت­نگر، می­تواند برایافراد با نشخوار خشم بالا، مفید باشد.